جهت رسانش كنترل شده فاكتور رشد سلول اندوتليال (VEGF) به منظور القاء رگ‌زايي و رشد و تكثير سلول‌هاي اندوتليال از روش‌هاي گوناگوني نظير پايدارسازي و تثبيت فاكتورهاي رشد بر روي داربست پليمري از جنس مواد زيستي و يا نانوكپسول‌هاي حاوي فاكتورهاي رشد استفاده مي‌شود. عدم كارايي هورمون رشد در پزشكي مربوط به زماني است كه بدن انسان قادر به توليد اين هورمون نمي‌باشد، سوماتروپين يك هورمون پلي پپتيد است كه رشد و توليد مجدد سلول‌ها را برانگيخته مي‌كند. عدم كارايي هورمون رشد مي‌تواند در دوران بچگي ارثي يا اكتسابي باشد كه در حالت شديدتر منجر به توسعه ماهيچه‌اي كمتري در دوران بچگي شود. نيمه عمر كوتاهin vivo اين دارو، ناپايداري فيزيكي- شيميايي و زيست دسترس پذيري پايين اين پروتئين از راه دهان، تزريق محلول پروتئيني را ايجاب كرده است. اين مشكل مي‌تواند با استفاده از يك حامل فرمولاسيوني مناسب كه پروتئين در آن كپسوله شود برطرف گردد. استفاده از فاكتورهاي رشد كپسوله شده در نانوليپوزوم‌ها بدليل قابليت رهاسازي كنترل شده، توليد مجدد بافت آسيب ديده، افزايش حجم آن و تكثير بهتر سلول‌ها سبب بهبود عملكرد فاكتور رشد مي‌شود. بدليل كپسوله كردن فاكتور رشد در ابعاد نانو با غلظت موثر، ميزان مصرف فاكتورهاي رشد كه موادي گران قيمت مي‌باشند كاهش مي‌يابد، زيرا نانوليپوزوم‌هاي حامل فاكتور رشد بصورت هدفمند به سلول متصل شده و در موقع نياز و با شرايط بهتر فاكتور مذكور را در اختيار سلول قرار مي‌دهند. فرمولاسيون نانوليپوزومي براي كپسوله كردن فاكتور رشد(VEGF) و هورمون رشد سوماتروپين با حداكثر پايداري بهينه شده به طوري كه بتوان به خوبي نرخ رهايش دارو را در محدوده دماي °C37 كنترل كرد، سنتز گرديد. فرمولاسيون حامل دارويي جديد بهينه شده با تركيب درصد مولي (2 = mPEG2000-DSPE : 15 = CHOL :83 = DPPC) و ميزان ساكارز 6 برابر مقدار كل ليپيد با استفاده از امكانات موجود در مركز پژوهشي فناوريهاي نوين در مهندسي علوم زيستي دانشگاه تهران به منظور بارگذاري فاكتورها و هورمون رشد سلول‌هاي اندوتليال و داروهاي مشابه پروتئيني در گروه نانوبيوتكنولوژي توليد و بررسي تاثير مثبت آن‌ها در محيط كشت سلول‌هاي اندوتليال مهندسي بافت به كار گرفته شده است.